De wedstrijd tegen Diderna begon met een treinrit. Een hele lange treinrit. Vanuit Enschede is namelijk lang niet alles even goed bereikbaar. We hebben Daphne meegenomen om met vier dames te kunnen spelen - altijd handig met dit spelletje. Bij aankomst in Dieren was het voor iedereen duidelijk dat er op gras gespeeld ging worden. Wat ook bleek, was dat de nieuwe afmetingen resulteren in een erg klein veldje.

Lees meer...

Ondertussen de tweede wedstrijd van Vakgericht 1. Na een goede warming up en voorbespreking gingen we met frisse uitstraling het warme veld op.

Het begon veelbelovend. In de aanval werd er veel gefocust op het ruitvormige spel en de aanval vanuit de zijspelers. Er waren ontzettend veel goedgerichte schoten die net niet de korf ingingen maar wel uitstekend werden afgevangen. In de verdediging was het spel nog beter. Didam had korte aanvallen die snel werden beëindigd door de sterke defensie. Door de combinatie hiervan stonden we in de rust voor met een stevige 5-3.

Lees meer...

Naar de wedstrijd tegen de koploper van de competitie werd reikhalzend uitgekeken door een deel van Vakgericht 2. Hun primaire doel zou het rechtzetten van een lage streek die het HKC team ze tijdens de uitwedstrijd geleverd had zijn. Voor hen die nog niet weten waar ik het over heb, de weigering om een wedstrijd te verzetten onder het motto dat de dame die Vakgericht 2 tekort kwam wel van hen geleend kon worden. Dit leek een acceptabel voorstel, waardoor beide teams toch nog gezellig konden ballen. Wat niemand van Vakgericht echter had kunnen vermoeden was dat deze vierde dame niet alleen geen enkele doelpoging zou doen, maar ook onverdedigd zou worden gelaten. Het gevolg hiervan was dat de enige aanvallende dame uit dat vak continu twee verdedigers om zich heen had, wat zowel het aanvallen, als het aangeven én het vangen zo goed als onmogelijk maakte. Dit drukte helaas een zware stempel drukte op een duel, waarvan de ploegen die dag behoorlijk aan elkaar gewaagd waren.

Lees meer...