Deze wedstrijd stond al om 11.20 ingepland, een vroeg tijdstip voor een uitwedstrijd helemaal in Dieren. Vanuit verschillende hoeken van het land werd er daarom al voor negenen in de trein of in de auto gestapt. Michelle wist het nog wel even spannend te maken door een kwartier voor de wedstrijd te arriveren. Dit was echter een vrij tactische zet, aangezien de tegenstanders continue aan het afvragen waren of we nu maar met drie dames waren. Terwijl wij wisten dat Michelle zich nog eventjes verstopt had in de kleedkamer.

In de gebruikelijke opstelling gingen we van start. Na een snel doelpunt tegen, wisten we vrijwel direct een tegendoelpunt te scoren. De 1-1 stand bracht veel vertrouwen en goede moed. Na veel kansen aan beiden kanten, gingen we met een 5-5 stand de rust in. Luuk zorgde nog voor een zeer motiverend praatje. En probeerde zelfs de tegenstander nog een beetje te intimideren, luidkeels klonk het door de hal dat wij echt beter waren en dat we ons zouden moeten schamen als we hiervan zouden verliezen.

In de tweede helft ging het net zo gelijk op als in de eerste helft. Net zoals in de eerste helft werd er om en om gescoord en stond de stand tien minuten voor tijd op 9-9. Beiden partijen wilden scoren, maar ook niet de bal verliezen, zodat ze de wedstrijd niet uit handen zouden geven. Kansen werden gecreëerd, maar de spanning zorgde ervoor dat er geen doelpunt meer gemaakt werd. Een beetje onwerkelijk was het toen het eindsignaal klonk. Na de laatste weken al goede wedstrijden gespeeld te hebben, was het dan eindelijk zover ons eerste wedstrijdpunt van het seizoen was binnen. Dit gelijkspel hebben we gevierd als een hele dikke en belangrijke winst partij en met een zeer blij gevoel is iedereen weer rustig huiswaarts gekeerd en kon er nog de hele zondagmiddag nagenoten van dit prachtige resultaat.